Dzikie pastwisko

Nemezis

To niezwykle zapuszczone pastwisko jest położone niedaleko starej, zrujnowanej i dawno nieodwiedzanej stajni. Miejsce to emanuje tajemniczością. Legenda głosi, że dawny właściciel owej stajni zachorował i oddał ją swojemu synowi. Ten jednak nienawidził koni i zostawił wszystko na pastwę losu. Niektóre konie uciekły lecz niektóre pozostały i po pewnym czasie zdechły. Od tamtego czasu zdarza się zobaczyć duchy tych koni. A potomkowie tych które uciekły, czasem odwiedzają stare pastwisko.

Sherlong

Nagle dało się słyszeć tętent kopyt i tajemnicze rżenie. Po chwili na pastwisku pojawił się nie kto inny jak sam Sherlong. Przystanął na środku łączki i zrobił zeza.
- Żelki!
Krzyknął tęczowy koń. Po krótce Sher zaczął biegać w koło. Ot tak dla własnej przyjemności. W tym tajemniczym miejscu tak naprawdę, nie widział nic a nic tajemniczego.

Nemezis

Nemezis dzikim cwałem wbiegła na pastwisko. Wiedziała, że zna skądś to miejsce. Zobaczyła tylko jakiegoś tęczowego jednorożca biegającego w kółko.
- Witaj! Jak się nazywasz? Skąd jesteś ? - Zapytała ze zdziwieniem. Pierwszy raz widziała takie dziwne zwierzę.

Sanimonrou

San akurat tędy galopowała, więc postanowiła trochę odpocząć. Akurat miała szczęście - ktoś tu przebywał. Może się z nimi zaprzyjaźni? Także San jak najbardziej przytuliła swe skrzydła do boków i stępem podeszła na metr od obcych koni.
- Witajcie. - rzekła łagodnie i uśmiechnęła się

Nemezis

Nemezis widząc nową klacz, uśmiechnęła się i przywitała.
- Witaj! Jestem Nemezis, a ty?- To mówiąc podeszła i okrążyła nieznajomą. Nemezis zaczęła wodzić wzrokiem po okolicy. Nagle jej oczom ukazał się stary i zniszczony budynek. Wydawał się jej dziwnie znajomy.

Sanimonrou

- Jestem San. - powiedziała wodząc głową za nową znajomą.
Po chwili San również dostrzegła starą szopkę. Pokłusowała do Nemezis.
- Co to za miejsce? - spytała niezbyt zaciekawiona. Fakt ten jednak ukryła, by podtrzymać rozmowę.

Nemezis

- Wiesz, czuję jak bym znała to miejsce ale nie wiem skąd. -Nemezis wytłumaczyla dla San. Miała wielką chęć obejrzeć to miejsce ale nie chciała iść sama.
- Chcesz zbadać ze mną to miejsce? - zapytała San. Spojrzała na dziwnego jednorożca który wciąż się kręcił. Dziwiła się jego zachowaniem.

Sanimonrou

- Ale... podobno tu straszy... A ja nie lubię takich miejsc... - rzekła powoli klacz a uśmiech zniknął z jej twarzy. Spojrzała niechętnie w stronę stajni.
- Chyba, że bardzo chcesz... - dodała po chwili równie niechętnym tonem co poprzednio.
Nagle Sanimonrou poczuła, że mogłaby być przywódczynią stada.
"To tylko wrażenie, nic więcej" - pomyślała i szybko skupiła całą uwagę na Nemezis

Sherlong

I wtedy Sher zaczął sprintem biec do celu. Staranował obie klacze i wrzasnął kręcąc się w miejscu.
- Dokopmy się do magicznej kopalni tęczowych żelek!
To mówiąc zaczął szturmować rogiem w glebę, tworząc co raz większy dołek. Gdyby jednak miał się dokopać do wnętrza Ziemi... Trochę by mu to zajęło. Bez przedstawiania się, bez ostrzeżeń. Nie bchodziło go to co sobie myślą. Bo on dla przykładu myśleć nie umiał...

Nemezis

Nemezis zdziwiło zachowanie dziwnego stwora. Cóż może był dziwny ale wyglądał sympatycznie. Nie wiedziała czemu, chciała się z nim zaprzyjaźnić. Postanowiła ponownie podjąć próbę zapoznania się ze zwierzęciem.
- Witaj! Jestem Nemezis, a ty? - rozpoczęła rozmowę. Miała nadzieję że tym razem odpowie.

Sanimonrou

Zanim nieznajomy coś zrobił Sanimonrou dołączyła się do koleżanki.
- A ja nazywam się San - rzekła nieśmiało i schowała się za Nemezis. Podobał jej się róg nieznajomego, ale jednak trochę przerażał. Już wyobrażała sobie swoje skrzydła umazane we krwi, tak samo jak tamten róg. Dlatego nie lubiła ostrych przedmiotów. Tak się zamyślając zamiotła swoim niebieskim ogonem powietrze.

Nemezis

- To idziemy do stajni? Jeżeli się boisz nie musisz iść. - Nemezis zapytała San.
Klacz wciąż zadziwiało zachowanie jednorożca. Bała się żeby nie przyszło mu do głowy nabić sobie na ten róg takiej Nemezis. Nagle poczuła dziwny dreszcz i usłyszała wycie.
- Słyszycie? Co to jest? - już trochę wystraszona Nemezis zapytała pozostałe konie.

Sanimonrou

Gdy tylko San usłyszała ostatnie słowa Nemezis zarżała przeraźliwie i wierzgnęła tak gwałtownie, że poślizgnęła się na bujnej trawie i przewróciła się na bok.
- Nie strasz, błagam cię!- krzyknęła wstając i skuliła się jak najbardziej między klaczą i jednorożcem. Przytuliła się lekko do Nemezis rozglądając się na wszystkie
- Proszę, chodźmy już stąd, chodźmy! - powiedziała San przerażona własnym tchórzostwem.

Sherlong

- Jam jest Sherlong!
Krzyknął koń (jednorożec) wyjmując swój róg z gleby. No cóż, nie lśnił tak ajk zwykle. Duża wartwa brązowej gleby zasłaniała ten blask. Sher zarżał i stanął dęba.
- Ma ktoś ochotę na żelki?
Rzekł jak zwykle zmieniając temat.

Sanimonrou

- To nie jest śmieszne Sherlong! Jeśli to są wilki, albo niedźwiedzie, albo jeszcze inne rysie to mogą nas zabić! Chcesz chyba za życia odkopać kopalnię żelków, prawda? - spytała San jednorożca nie dowierzając własnym uszom. Oczy były zajęte tym, co wydało te dźwięki.
- No, chodźmy, Nemezis... - zachęciła błagalnie klacz i pociągnęła ją lekko za grzywę.